Netflix is bijna uitgekeken en het lijkt erop dat het ergste echt achter de rug is!
Ik heb inmiddels van die sokken laten printen met onze gezichten erop.. Ben gespecialiseerd in het laten bezorgen van boodschappen. We zijn behalve de trotse eigenaren van een fiets-, step- en fitnessapparaat nog een of ander Leg magic schuifding rijker. Dit alles om het laatste stapje -> de conditie weer opbouwen naar standje Fit, Vitaal en niet te stoppen. Ik zeg gaan! Ik moet nu echt mijn schermtijd verkorten van mijzelf, gezond blijven eten, lief zijn voor mezelf en volop bewegen en ontspannen met alleen maar fijne mensen.

De hoofdpijn is al dagen weggebleven, ik wandel inmiddels al meer dan eenmaal per dag per keer 2 km zonder buiten adem te zijn. De biologische wekker gaat niet meer om 6.00 uur en ik slaap vroeger dan voorheen, maar dat is helemaal ok. Komt wel weer. O en wat betreft de huisarts.. gelukkig had ik die niet echt nodig. Want hij wist niks te doen. Bel maar als je niet kan praten van ademnood. Serieus! Leve de vitamines, paracetamolletjes en vrienden.

Ik heb veel tijd gehad om na te denken wat ik nu allemaal wil gaan doen. Na 2 jaar iedere dag om 6.00 fris en fruitig aan de slag te zijn gegaan met een kleine lokale omroep leven in te blazen en te verrijken wat betreft TV, netwerk en krachten, Thijm te knuffelen in combinatie met begeleiden naar de Middelbare en zelfstandigheid was ik in het begin van 2020 knal enthousiast om een eigen Studio te combineren met Midvliet.
De studio ging geweldig, Thijm ook en ik legde mijn TV Teamleidersfunctie neer want het was genoeg geweest en het stond toen aardig. 3 maanden geleden belt de nieuwste bestuurder (in mijn tijd waren er 4 versleten daar) mij op met de mededeling “Bedankt voor alles, we willen geen gebruik meer maken van jouw inzet.” Que?! Maar je krijgt nog wel een passend afscheidscadeau. Je voelt ‘m al aan. Die is nooit gekomen. Weet je dat zeker vroeg ik nog, want ik ga wel door met Wassenaar op de kaart te zetten.. maar dan bij de concurrentie.

Ik was teleurgesteld, verdrietig en vond het zonde om het te laten gaan. Maar nu is het hoge woord eruit. Het college van Leidschendam Voorburg heeft al aangegeven niet met Midvliet verder te willen, dat breng veel kansen met zich mee voor mij. Bitterzoet dat wel, want ik vond het eerst erg leuk daar.

Maar dat is wellicht herkenbaar. Alles was eerst leuker, he? Hoe krijgen we het nu weer fijn, denk ik? Door goed voor onszelf te zorgen, flink na te denken, onze meest geliefde personen in ons leven te koesteren en dichtbij te houden waar mogelijk en door ons positief en vol zelfvertrouwen weer in te zetten.

Doe wat je hart je ingeeft, wees eerlijk en doe eens wat goeds voor een ander. Ik ben ervan overtuigd dat gelukkig zijn altijd kan, het zijn de momenten die je overkomen en die je kan voelen. Neem daar dan ook de tijd voor. Dankbaarheid is een kostbaar iets.

Sinds ik meer tijd heb en veel minder uit eten kon en niet de luxe meer had eten te pas en te onpas te laten bezorgen ben ik vele malen gezonder gaan eten, minder vlees, veel meer onbewerkt voedsel, mega veel groente, fruit etc. Dat is de reden waarom ik me nu 100x sterker voel. Ik drink op een dag heerlijke thee-tjes, water, nog meer thee, 1 latte, thee 😉 en soms 2x per week 1 gin tonic.

Bedankt voor jullie steun, ik ben zo blij dat ik er van af ben gekomen met alleen een conditie die nog flink moet worden verbeterd. Blijf gezond en doe een beetje lief.

Shout out naar Annet van t Ruime Sop en Bert Ooms. Die zijn zo vanuit de hemel naar beneden gedonderd als je het mij vraagt. Nu ga ik mijn haar verfen, nagels lakken en dates scoren. Op afstand uiteraard.. voorlopig 🤪